Menditxiki: Brazatoko Ibon Garaiak

Powered by Wikiloc

 

Ibilbide ezin hobea Panticosako goi mendia ezagutzeko, bainuetxetik bertatik abiatzen diren beste batzuk bezain ibilia ez den ibilbide batean. Helburua Brazatoko Ibon Garaietara iristea da, jatorri glaziarreko zirku batean kokatuta baitaude, 2700 metroko altuera gainditzen duten mendiekin.

Horretarako, une oro jarraitu beharko dugu GR 11ren trazadura, Pirinioetako Bidexka, eta, jarraituz gero, ondoko Bujaruelo haranera eramango gaitu. Igoera horrek ez du zailtasun teknikorik. Kontuan izan behar da goi mendiko bidezidorra dela, eta, beraz, deserosotasuna dago jokoan, hau da, desegindako lurretan ibiltzea, ibilbidearen goiko aldean harri asko baitago. Baina gaurko honetan hau ez da arazo izango, elur erraketekin beteko dugu ibilbidea.

Igoeran ondo bereizitako hiru tarte daude: lehenengo solairua koniferoen baso-eremutik igarotzen da; bigarren solairua, berriz, azpiplanotik, non landare-murrizketa nabarmena den (pinu beltzaren orban sakabanatuak); eta azken alpetarra, non ia ez dauden bizirik dirauten flora-lagin batzuk.

Peruaitz y sus cuevas

     Esta semana os propongo ascender al Peruaitz desde el parking de Zumarraundi (municipio de Zalduondo) visitando varias cuevas cercanas, una excursión de unos 11 km. ida y vuelta y 550 metros de desnivel.

     La primera parte del recorrido, que resumo a continuación, la explico con detalle en una publicación anterior (https://pateandoalava.blogspot.com/2025/06/onbakutz-y-cuevas-de-urdabide.html). Desde el fondo del parking (coordenadas: 42.922955, -2.321590) seguimos 1,2 km. por la senda que sube por la vaguada, que pasa a camino y después a calzada medieval, hasta poco antes del puerto de Lizarrate (coordenadas 42.931197, -2.323609), donde salimos por una senda a la izquierda, que es el Camino Ignaciano (flechas naranja) y la GR282 (marcas rojas y blancas). Seguimos esa GR 4 km. hasta las inmediaciones del refugio de Perusaroi (coordenadas: 42.950314, -2.352396), que tenemos a nuestra derecha. Mirando al refugio veremos a su izquierda una alta peña (Peruaitz).

     Cruzamos el prado más allá del refugio hasta el punto 42.951059, -2.351267, donde se inicia la fácil ascensión a Peruaitz señalizada por hitos de piedras y marcas amarillas. A medio camino podemos desviarnos en el punto 42.951645, -2.350661 para visitar algunas de las cuevas en la base de la mole de roca, donde termina la hierba. La primera de ellas está tras unas ortigas en el punto 42.951937, -2.350644. Si seguimos rodeando la peña encontraremos alguna más, seguramente conectadas con la anterior. Tras la visita, regresamos a la senda de subida y hacemos cumbre (coordenadas: 42,952097, -2,350470).

     Bajamos a la campa y nos dirigimos a explorar unas cuevas sencillas en la pared al sur del refugio (coordenadas: 42.949925, -2.350833). Se trata de varias oquedades que forman dos pequeños tubos con entrada y salida que en tiempos debió de ser el curso de un único regato subterráneo.

     Abandonamos la pared y nos dirigimos al fondo (este) de la campa (coordenadas: 42.950734, -2.349540), continuamos 20 metros más y, en el fondo de una dolina, llegamos a la preciosa cueva de Perusaroi (coordenadas: 42.950615, -2.348702), de grandes dimensiones, con bonitas formaciones y el cauce de un río subterráneo.

     Disfrutad de la excursión y, como siempre, no olvidéis respetar las formaciones y a los habitantes de la oscuridad. ¡Hasta dentro de dos semanas!

  

NOTAS:

     Las coordenadas son WGS84 (EPSG:4326), el sistema en que se basa el GPS y el que usan muchas aplicaciones.

     Podéis ver el resto de las fotos y/o vídeos de esta ruta en https://pateandoalava.blogspot.com/2025/12/peruaitz-y-sus-cuevas.html, junto a más de un centenar de excursiones más.

Menditxiki: Mendata eta Sakoneta

Powered by Wikiloc

Zumaiak, Itziarrek, Debak eta Mutrikuk osatzen dute Euskal Kostaldeko Geoparkea, eta haren zati interesgarrienetako batean murgilduko gara, paisaia protagonista bakarra den lurretan, hain zuzen ere. Lau kilometro luze den ibilbidearen zati honetako paisaia liluragarrian, Mendatako portuari lotuta zegoen Itziarko Talaia ere bisitatuko dugu, labarren ertzetik aurrera egiten dugun bitartean. Zumaiatik Mendatako puntaraino hedatzen den kosta zati honetan “flysch” egiturak azaltzen dira, Erdi eta Goi Kreatzeoko kareharriz, margez eta, neurri txikiagoan buztinez osatuak. Ibilbide erraza eta ondo balizatua da; Gipuzkoako Biraren (GR-121) marra zuri-gorriek eta, bereziki, inguru hau ere zeharkatzen duen PR-Gi 5001aren zuri eta horiek erakutsiko digute zer bideri jarraitu behar diogun.
 

Itziarko talaia

Ibilbideari hasiera emateko abiapuntu desberdinak ditugu: Elorriaga auzoa, Errota Berri jatetxea edo Itsaspe auzoa.  Azken honetatik gertu dagoen aparkaleku txikitik abiatuko gara. Mendatako kalara jaitsi aurretik, Mendatagainako muinora igoko gara horretarako bereziki landutako bidetik. Ikuspegi paregabea duen begiratoki honetatik egingo  dugun bidea ikusteaz gain, Kantauriko marearteko zabalgune handienetakoaz gozatzeko parada izango dugu.
 

Sakonetako flyscharen ikuspegi orokorra Mendatagainatik

Etorritako bidetik atzera egin eta, aparkalekuaren ondoan dagoen hesia pasa eta gero, porlanazko pistan barna jaisten hasiko gara. Lehen bihurgunera heldu eta ezkerretik, zelai txiki batean marrazten den xenda hartuko dugu. Egurrezko zubitxo batek Mendatako erreka gainditzen lagunduko digu. Aurrera eginez Mendatako kalara gerturatuko gara eta flischaren gertuko lehen irudia izango dugu. Geoparkean dagoen flyscharen garrantzia eta irudiak zabaldu zirenetik, paraje hauek bisitari ugari jaso izan ohi dituzte. Honek orografian eragin negatiboa izan du, bidearen zenbait tartek higadura handia jasan dute eta horren ondorioz, bide berri bat ireki da zenbait tartetan.
 

Sakonetarako bidean

Mendatagainari bizkarra eman eta aurrez aurre izango dugu aldapa txikiari aurre egingo diogu moldatutako bide horietako batetik. Gain txiki batera heltzean, bide nagusia utzi eta eskuinetik zabaltzen den maldan metro batzuk gorago, Itziarko Talaia izandakoaren hondarrak ikusiko ditugu. Eta, bertan, talaia honi buruz azalpen hau irakurriko dugu: «Balearen arrantza Erdi Arotik jarduera garrantzitsuenetakoa izan zen euskal kostaldean. Inguruko herrien artean egiazko lehia izaten zen balea nork harrapatuko, eta itsasoan zetazeoa bistaratzea zen lehen urratsa lasterketan ateratzeko. Talaia hau, Mendatako portuari lotuta zegoen. Itziarko biztanleek eta Itxaspeko baserriek abantaila txiki bat izan zezaketen dorre honetako seinaleak ezin baitziren bistaratu Deba, Mutriku eta Ondarroako herrietatik».
 

Sakonetako flyscha

Balearik ez dugu hemendik begiztatuko; beraz, maldan igotako xendatik bide nagusira itzuliko gara. Aurrera segi eta berehala iritsiko gara Sakonetako lurretara. Labarren  gainetik marrazten den xendan barrena itsas ondoraino jaitsiko gara. Inork nahi izanez gero, Sakonetako puntara igotzeko aukera izango du, baina betiere kontu handiz. Zubitxo batek Sakonetako erreka gainditzen lagunduko digu eta metro batzuk aurrerago atsedengune bat ikusiko dugu. Garai batean, Zentral Nuklearra egin nahi izan zuten hemen, eta, zorionez, herritarren presioagatik lortu zen gaur egun gozatzen dugun ingurune paregabe hau zegoen bezala uztea.
 

Sakonetako flyscharen ikuspegi orokorra Mendatagainatik

Atsedena hartu aurretik, artadi eta baratza baten ondotik marrazten den bide aurrera jarraituko dugu Portutxikiko behatokira iristeko. Lurraren historiako pasarteak gordetzen dituen paisaia ikusgarria agertuko zaigu begien aurrean. Panoramika zabala bezain erakargarriaz gozatu eta gero, etorritako bidetik abiapuntura itzuliko gara, baina merezi du Sakonetan pausatu eta itsasertzeko babestutako biotopo hau gertuagotik ezagutzea, beti ere kontuan izanik erreserba gune batean gaudela. Horretarako,  bidean dauden informazio-tauletan agertzen den araudia irakurri eta errespetatzea ezinbestekoa da.

Menditxiki: Soila Korresetik

Powered by Wikiloc

 

Korres

Izki, Arabako hego-ekialdean kokatu dagoen Parke Naturala da. 1998an jaso zuen izendapena eta gaur egun 9143 hektareako hedadura du. Ingurune babestu honetaz gozatzeko hamaika zidor eta bide balizatuak aurkituko ditugu, eta bakoitzak, natura eremu babestu honek bere erraietan izkutatzen dituen sekretuak erakutsiko dizkigu.

Eguzki-lorea

Basoz eta harkaitzez janzten diren lur hauetan, Europako baso kontserbatu eta zabalenetako den Quercus pyrenaica (ameztia) nagusia izan arren, bestelako zuhaitz motak ere ikusiko ditugu, hala nola, pagadiak, haltzadiak, urkidiak, hariztiak, ezkameztiak… Bioaniztasun handia duen eremu honetan kokatzen da Korres herria, Izkiko Parke Naturalaren barruan dagoen gune bakarra eta, oraindik,  harresien eta gazteluaren zati bat kontserbatzen duena.

Antoñarako bidegurutzea

Parke Naturaleko Interpretazio Zentroa ere bertan dago eta honen ondoan dagoen aparkalekuan emango diogu hasiera ibilaldi zirkular honi. Itzulia burutzeko, ondo seinalatuta dauden bidezidor desberdinetatik ibiliko gara. Herriko kale nagusitik aurrera egin eta berehala helduko gara herriko Done Eztebe elizaren ondora. Porlanezko bideak kanposanturaino eramango gaitu eta hau atzean utzi eta gero, pista zabala jarraitzea besterik ez dugu izango. Muela eta Peña del Santoren mendien ikuspegi zabala bezain ederra izango dugu basoan murgildu aurretik.

lurretan altuera hartuz

Soilako gandorrera iristen

Pixkanaka altuera irabaziz egingo dugu aurrera. Bidegurutzera iristean, Antoñanako bidea erakusten duen egurrezko bide-seinaleen ondora iristean, Antoñanara zuzentzen dena gure eskuinera utzi eta ezkerrekoa hartuko dugu. Igoera pixkanaka gogortuz joango da, baina erraz helduko gara Soilako gandorrera.

Hiru Begi

Hortik aurrera, ezpel arteko bidezidor bat, tontorrerantz gerturatuko gaitu, aurrez Soilako Begia edo Hiru Begi leizea izeneko irekidura naturaletik igaroz, gailurretik oso gertu. Soilako Begia bisitatu ondoren, tontorrera berehala iritsiko gara (gailurreko postontzia eta erpin geodesikoa).

Soilako tontorrean

Soilako tontorra

Korresera itzultzeko etorritako bidetik atzera egingo dugu eta, harri pilo batez seinalaturik dagoen bidegurutzera heltzean, ezkerrekoa hartu eta harritza artean jaisten hasiko gara, igotzeko erabili dugun bide beretik.

Abiapuntura itzultzen

Korresera iristen

Cuevallana (Sierra Salvada)

 

     Esta semana os propongo visitar Cuevallana, una excursión de unos 10 km. ida y vuelta y 250 metros de desnivel.

     Partimos del pueblo de Llorengoz (Burgos). Desde la fuente del pueblo (coordenadas 42.982145, -3.099107), toda una chulada, continuamos hacia el oeste. En 50 metros, en la bifurcación (coordenadas 42.982577, -3.099833), tomamos a la derecha. Llegados al punto 42.983100, -3.100478, giramos a la derecha (aunque parezca que no hay salida) y, de seguido, de nuevo a la izquierda por un camino ascendente por el que saldremos del pueblo a la altura del depósito de agua (coordenadas: 42.983390, -3.100841).

     Continuamos subiendo hacia el norte hasta encontrarnos con un camino bien marcado (coordenadas: 42.984673, -3.101010) que seguiremos hacia la derecha casi 3 km. hasta la cresta. Nada más cruzar el paso canadiense (coordenadas: 43.001657, -3.089216), ya en Álava, encontramos el buzón montañero de Mojón Alto, pese a que el lugar no es ninguna cumbre, sino un simple collado.

     Para ir a Cuevallana debemos dirigirnos más o menos hacia el noreste monte a través (ahora por tierras de Bizkaia), hacia el punto 43.008468, -3.077276, que es la entrada a la cueva. La cueva, de más de 100 metros, es un túnel natural fácil de recorrer que atraviesa terreno burgalés para reaparecer de nuevo en Bizkaia en el propio barranco de la Sierra Salvada, con unas vistas maravillosas.

     Disfrutad de la excursión y, como siempre, no olvidéis respetar las formaciones y a los habitantes de la oscuridad. ¡Hasta dentro de dos semanas!

NOTAS:

     Las coordenadas son WGS84 (EPSG:4326), el sistema en que se basa el GPS y el que usan muchas aplicaciones.

     Podéis ver el resto de las fotos y/o vídeos de esta ruta en https://pateandoalava.blogspot.com/2025/11/cuevallana-sierra-salvada.html, junto a más de un centenar de excursiones más.

TXITXIBILALDIAK:⛰️MONTE O FARO 1180mt (Pontevedra)⛰️ PILAR 803 mt (A Coruña)⛰️ MUSTALLAR 1934 mt (Lugo). Pieornedotik⛰️ PICO DEL INFIERNO 2537 mt (Palentzia)

        4 probintzietako 4 gailurrik altuenak.

    5. TREVINCA ezin egin (erreta dagoelako).

      TXITXIBILALDI Taldearekin. 12 lagun.

                         Penintsulako goienak 

2025-10-06⛰️MONTE O FARO 1180mt (Pontevedra)Probintzia sabai batean aurrean gaude: Baseliza, Gurutzea, Aldarea eta Ama Birjinaren iturria, Gurutzeen bidezidorrarekin.
Sabai bitxi baten hasiera perfektua izango da, gure bidaia hasteko... 

Eguraldia lagun, ondo hasi gara mendiko "periploa"2025/10/06 MONTE O FARO (Pontevedra)

⛰️ PILAR 803 mt (A Coruña)

Degradazioa bai, hemen. Konektatuta egoteko fakturia.
2025/10/06. PILAR (A Coruña)

⛰️ MUSTALLAR 1934 mt (Lugo).

Mendi erraza, komodoa, eta era berean interesantea... Eguraldia ere lagun, oso inportantea.
2025/10/07. MUSTALLAR(Lugo)

⛰️ PICO DEL INFIERNO 2537 (Palentzia)

2025/10/09.PICO DEL INFIERNO(Palencia)

Txirrin, Txirrin...BAGOAZ.  Betetzen!!

PREDAFORCA. La montaña mágica. 14/8/25

 

Seguimos con nuestra semana de montaña por Cataluña, y volvemos a pasar la noche en el refugio Lluís Estasen, donde nos trataron y atendieron de maravilla, con ese ambiente montañero tan auténtico que hace que uno se sienta como en casa. A la mañana siguiente, mientras la noche termina y el día empezaba a despuntar, nos preparamos para afrontar la ascensión al Pedraforca. Amaia, que no tenía muchas ganas de subir, decide bajar andando hasta Saldes, donde nos esperará a Raquel, Josetxo y a mí al final de la jornada.

 Salimos del refugio con las primeras luces del día, disfrutando de un amanecer espectacular que tiñe de dorado las paredes del Pedraforca. Desde el mismo refugio tomamos el sendero PR que asciende hacia el Collado del Verdet, perfectamente señalizado desde el inicio. El camino se adentra en el bosque, ganando altura poco a poco entre pinos y rocas, hasta que el arbolado se abre y nos deja ver el inconfundible perfil de esta montaña mítica del Berguedà.

Al alcanzar el collado, giramos a la izquierda para afrontar la conocida grimpada,  como la llaman en la zona, una entretenida canal equipada en un tramo con una cuerda, que ayuda en su progresión. Los pasos son fáciles pero obligan a usar las manos, añadiendo ese punto de aventura que hace tan especial esta subida. Superado este tramo, alcanzamos la cresta y llegamos a la Cima Norte, seguimos unos metros por la cresta en dirección a la cima principal. Antes de alcanzarla, tenemos que descender unos metros y volvemos a subir, un par de veces, en todos estos tramos, nos encontramos pasos de I y II grado, siempre sobre roca firme y disfrutona.

Desde la cima, las vistas son sencillamente alucinantes. El Pedraforca, al ser una montaña aislada, ofrece una panorámica de 360º sobre el Pirineo y el Prepirineo catalán que deja sin palabras.......................

El repor completo en :

https://covaloria.blogspot.com/2025/11/pedraforca-14-8-25.html