Aizkorri, Kanalaundiren ezkerreko adarretik, "Hirugurutzeta" irteera, 400 m, D.

Duela asteburu bat Aizkorrin azken urteotako elurrik gogorrena topatu genuen eta, noski, elur hau ahal zen guztia aprobetxatu beharra genuen, etorkizunik izango ez balitz bezala, jejeje.
Buruan aspalditik nenbilen proiektu bat burura etorri zitzaidan: eta Kanalaundiren ezker adarraren gainean dagoen irteera eskalatzen badugu?

Duela hiru urte anaia eta biok irteera hau eskalatzera joan baina izugarrizko hodeitza sartu, dena estali, eta irteera hau eskalatzen ari ginelakoan honen ezkerretik (Zegamatik begiratuta) doan beste irteera bat eskalatu genuen. Oraingoan aldiz, eguerdira arte eguraldi garbia iragarrita zegoen, beraz ez genuen hodeien arazorik izango, eta gainera elurra zegoen bezala egonda ezin genuen aukera hau aprobetxatu gabe utzi.

JARRAITUTAKO BIDEA

Bidearen deskribapenarekin jarraitu aurretik, beti bezala esan "Hirugurutzeta" izena guk asmatua dela guk erreferentzi bezala erabili ahal izateko. Irteera bere izen propioa izan dezakeela (ez dugu inon topatu) kontutan izanda, argi utzi nahi dut gure asmoa ez dela urteetan jarraitu diren kanalen irteerei izena aldatu eta gure modura batailatzea.

Jarraitu genuen bidea egun oskarbia izanez gero oso nabaria da: Kanalaundi Zuzenean sartu eta kanalak duen ezker adarra amaiera arte jarraitzea "besterik" ez da. Igoera basotik ahalik eta gertuen egiten bada bertan topatuko ditugu ibilbidearen erresalterik "interesgarrienak", jejeje.

Kanalaundiren ezker adarrean bi erresalte topatu genituen: lehenengoa 5 metro ingurukoa baina lehen metroak tenteak (65º ingurukoa) zituena, eta bigarrena lehenengoa baino luzeagoa (6 metro inguru) baina baita etzanagoa (55º inguru) ere. Bi erresalte hauek eskalatu ondoren harkaitz batzuek osatzen duten pinakulu txiki itsurako baten gailurrera iritsi ginen.

Pinakuluaren gainean eta eskuinean (15-20 metroetara) bi harkaitzen artean doan erresaltera zuzendu eta zailtasunik gabe eskalatu genuen. Igoeran eskalatutako hirugarren erresalte honek 10 metro inguru eta 55º inguru izango ditu.

Erresalte honetatik "Hirugurutzeta" irteera parez-pare topatu genuen. Irteeraren oinara iristeko 50º inguruko elur malda igo eta tartean dagoen harkaitz adierazgarri bat eskuinetik inguratu genuen.

Irteera eskalatzeko 28 metro inguruko soka-luze bat egin genuen irteeraren sarreratik 4 metro ezkerrago elur errimaiaren azpian topatu genuen iltze bat "0 bilgunea" muntatzeko aprobetxatuz. Irteerak bertikalean 13-15 metro inguru izango ditu eta hiru zatitan banatu daiteke: Hasteko, diagonalean ezker-eskuineko 4-5 metroetako ageriko zeharkaldia egin genuen. Zeharkaldi hau friend-ekin ondo babestu daiteke. Zeharkaldiaren amaieran, metro pare bat inguruko eskaladatxo bertikala egin eta, eskuin-ezkerreko 3 metro inguruko bigarren zeharkaldia egin genuen irteeraren hormaren azpira iritsiz. Bigarren zeharkaldi hau babestea zailagoa da eta guk honen amaieran friend bakarra jartzeko aukera bakarra ikusi genuen.

Azken hormak 3-4 metro inguru izango ditu eta bertikala da oso (90º), zertxobait atzera egiten duela ere esango nuke. Gu, eta hau harrigarria bada ere, izotzaz estalita topatu eta zuzen eskalatu genuen. Pena izotz torloju bat eraman ez izana hormak babesteko aukerarik ez dauka eta. Aizkorriko ohiko elur bigunarekin ez dakit horma honen zailtasuna zenbatekoa izango den, baina oso zaila izango delakoan nago eta baliteke hemen deskribatutakoa balio handirik ez izatea.

Horma eskalatuta irteera 45-50º ingurura "etzan" eta bertatik 10-15 metro ingurura eskuineko harkaitz-zubidun harkaitz batean bilgunea muntatu genuen. Goian esan bezala soka-luze hau 28 metroetakoa egin genuen.

Bilgunetik gora, malda 45-50º gradu inguruan mantentzen da eta zailtasunik gabe Otzaurte eta Arabatik Aizkorrira doan ohiko bidearekin bat egingo dugu, hiru gurutz txiki dauden lekura hain zuzen ere, hortik irteeraren izena.

Behin Aizkorriko ohiko bidean, aterpean atsedena hartu eta kotxea utzitako lekura itzultzeko Kanalaundi Zuzenetik jaitsi ginen.

Jarraitutako bidea, gorriz igoerakoa eta beltzez jaitsierakoa. Karratuan irteera non dagoen ikusi daiteke.


Irteera gertuago. Krokisa eta guk jarraitutako bidea. 0 Bilgunean iltze bat jarrita dago.


ERAMANDAKO MATERIALA

Irteera honetarako eskaladarako materiala eraman genuen: 30 metroetako bi soka, Alien eta Lincam jokua, bi iltze, zinta edo baga batzuk, 5 express zinta, arnesa, piolet teknikoak, kranpoiak eta kaskoa.



Informazio eta argazki gehiagorako: http://www.smithyrenbloga.com/2017/01/aizkorri-kanalaundiren-ezker-adarretik.html

Aketegi, Erdialdeko kanalaetik, "Bizkaitarren koxkobilok" irteera

Batzuetan ibilbide batzuk aurretik pentsatu gabe ateratzen dira inprobisazio moduan. Honelako zerbait gertatu zen hemen azaldutako ibilbidearekin. Kotxetik ideia batekin atera eta ezberdin batekin itzuli.

JARRAITUTAKO BIDEA

Bidearen deskribapenarekin jarraitu aurretik, esan "bizkaitarren koxkobilok" irteeraren izena guk asmatua dela guk erreferentzi bezala erabili ahal izateko. Irteera bere izen propioa izan dezake (ez dugu inon topatu). Gure asmoa ez da urteetan jarraitu diren kanalen irteerak gure modura batailatzea.

Jarraitutako ibilbidea "Eskirol" irteera egin genueneko bide bera da, hau da, Aketegiko Erdiko kanala (Nardagaizto) lehenik igota. Izan ere gure asmoa "Eskirol" irteeratik irtetzea izango zen, baina "bizkaitarren koxkobilok" ikusi genuenean ez genuen bitan pentsatu ere egin. Hau dela eta, "Eskirol" irteera egin genuenean bertaraino nola iritsi azaldu nuenez, hemen honen ingurukorik ez dut zehaztasunez azalduko.

Irteera hau non dagoen ideia egiteko, "Eskirol" irteerara eramaten duen elur maldaren azpian jarri eta gora begiratzen badugu lau irteera posible ikusiko ditugu: ezkerrean "Eskirol", parean "2X1", honen eskuinean "Batida" eta hauen eskuinean "bizkaitarren koxkobilok".

Nahiz eta Nardagaiztotik igo, Aketegiko Ezkerreko kanaletik ere igotzerik badago, gainera kanal hontatik igotzen bagara igoera zuzenagoa egingo dugu.

"Bizkaitarren koxkobilok" irteeraren krokisa.


"Bizkaitarren koxkobilok" azpitik ikusten dena baino tenteagoa da. Hasieran eskuinera doan 4-5 metroetako zeharkalditxo diagonal bat egin behar da (50-55º baina eskuekin eutsi ahal izateko harkaitzak daude) harkaitz baten azpian gelditu arte. Zeharkalditxo honen ondoren gora zuzen jarraituko dugu 65 graduetara iristen den elur mingaina eskalatuz. Igoeraren bi aldetan harkaitzak ditugu igoera hau babestu nahi bada asegururen bat jarri ahal izateko, baina hala ere aseguratzeko aukera ugaririk ere ez dauka.

Irteeraren nondik norakoak.


Jarraitu aurretik esan nahi dut topatu genuen elurraren kalitatea beharbada azken urteotan izan dugun gogorrena izan zela (tarteren batean izotza ere bazegoen) eta honek irteera eskalatzeko aukera eman zigun. Aizkorrin izaten den ohiko elurrarekin ez dakigu hemendik igotzerik izango den, eta igotzekotan irteera oso zaila izango dela pentsatzen dut.

Irteeratik Aketegi eta Aitxuri mendiak igo genituen ertza jarraituz. Aitxuritik behera beti jarraitzen dugun jaitsiera jarraitu genuen, hau da, gailurrearen iparraldera jaitsi eta, Iraulera doan ertza gure ezkerrean mantenduz, zeharkaldi bat egin Sakonaundikin bat egin arte. Behin Sakonaundin, kanala jaitsi eta Itzubiagara itzuli ginen.

ERAMANDAKO MATERIALA

Hasiera batean nondik atera eta Aketegiko Erdiko kanalaren egoera nolakoa izango zen ez genekienez, badaezpada eskaladarako materiala eraman genuen: 30 metroetako bi soka, Alien eta Lincam jokua, bi iltze, zinta edo baga batzuk, 5 express zinta, arnesa, piolet teknikoak, kranpoiak eta kaskoa.


Informazio, bideo eta argazki gehiagorako:  http://www.smithyrenbloga.com/2017/01/aketegi-erdiko-kanaletik-bizkaitarren.html

Sierra Nevadan 4 egun ahaztezin

Sierra Nevadara iritsi gabe nengoen orain arte.
9 ordutako bidaia da Granadara, 10 ordu Alpeetara, eta Alpeetan mendian ibiltzeko aukerak ugariagoak dira. Horregatik, orain arte iparreruntz jo izan dugu.
Baina urte batzutan gertatzen da neguko denboraldi haseran ez piriniotan, eta ezta alpeetan ere ez dagoela elurrik, eta aldiz Sierra Nevada eta Atlasa txuri. Aurten ere horixe bera gertatu da gabonetan, eta horregatik, hegoruntz apuntatu genuen, neretzat estrainekoz.

Veletatik Mediterraneoan eguzkia ezkutatzen

Internetaren aroa izan arren, era klasikoan antolatzen hasi ginen irteera; Morkaikoko eta etxeko artxiboetan bila ibili, eta Pyrenaica, Desnibel eta beste liburu batzutatik hasi ginen erreferentziak ateratzen.

Gutxi gora beherako aurrikuspen bat egin genuen. Poqueirako aterpetxea estrategikoki leku onean dago. Horregatik, bi edo hiru egun aterpetxean pasatzea pentsatu genuen. Zalantza Alpujarretatik igo, edo Sierra Nevadako eski estaziotik. Azkenean Sierra Nevadatik ateratzea erabaki genuen.
Gabonetako oporrak aprobetxatu arren, egun hauetan egoten diren betebeharrengatik ez geneuzkan egun asko. Hilaren 25ean arratsaldean atera, eta hilaren 30 iluntzean etxean egon nahi genuen, gabon zahar azokatik buelta bat emateko. Beraz, 5 egun geneuzkan eskiatzeko

Lehenengo egunean, bidaiaren nekeak kentzeko, Sierra Nevada ingurutik ibiltzea aurrikusi genuen. Ondoren, bizpa hiru egun Poqueirako aterpetxean, eta azken egunean berriz Sierra Nevada ingurutik mendikatean mendebaldean dauden Lantarongo tontorrak egin.
Baina bizitzaren kontuak, bigarren egunean Lasku, bidaiaren konplize nagusia gaixotu zen, eta planak pixka bat aldatu behar izan genituen, Granada ezagutu eta bertatik poteatzeko.

Azkenean lau egun ahaztezin izan dira Afrikaren iparraldean, altueran eskiatu dugu, eguraldi zoragarriarekin, eta batez ere, lagun berriak egin ditugu.

Hemen egunez egun egindakoaren kronika (Trackak dauzka)

1. eguna: Sierra Nevadatik Elorrieta-Veleta
2. eguna: Sierra Nevadatik Elorrieta-Caballo-Tajo de los machos-Veleta
3. eguna: Sierra Nevadatik Veleta zeharkatzen Poqueirako aterpetxera
4. eguna: Poqueirako aterpetxetik Mulhacen-Alcazaba-Puntal siete lagunas-Mulhacen-Puntal loma pelada-Veleta

Erreferentzietan gehien harritu gintuena, elurraren aipamena egiten zutenean, udaberriko elurretan eskiatzen zela izan zen. Gure konklusioa zera izan da, batetik kostatik oso gertu egoteagatik, hezetasun gehiagoko elurra egiten duela, eta bestetik, hegorago egotean, klima ere epelagoa dela. Horregatik, ez elur hautsa, baina ezta elurjausiak ere ez dira ohikoak Sierra Nevadan.
Halere, badaude elurjausiz hildakoak, eta elurjausi arrisku printzipala hego aurpegietako fusiozko elurjausiak dira, malda osoak erortzen omen dira. Beraz, ez da erlaxatu behar!
Baina elurjausiez gain, neguan elurraren eraldatzearekin, izotzetan erortzeko arriskua handiagoa izaten da. Elurraren hezetasunak, gainera, izotz urdina uzten duela aipatu ziguten bertakoek, oso oso arriskutsu eginaz kranpoi eta pioletekin ere.

Edozein kasutan, beharrezko arreta mantentzen, mendian ibiltzeko leku zoragarria da. Bertakoen esanetan, mendian eskiatzeko garairik onena elur asko egiten duen urtean udaberrian izaten da.
Ea hurrengoan udaberria ezagutzen dugun Sierra Nevadan!!

Lantarongo bailara

LUNADA. A la miel con crampones

Otro martes que suma, y que lo paso genial. Esta vez toca solo conmigo mismo, y en parte tambien porque gusta de vez en cuando salir a tu rollo.
La nieve muy dura, tanto que al final decido poner crampones, en vez de cuchillas. Me apetecia, asi que no hay ni con quien discutir.
Sesion de fotos, otra vez, y tranquilidad.....
https://nosoyuntxapeldun.wordpress.com/2017/01/24/lunada-sol-frio-nieve-hielo-placas-crampones-reflex-digital-paz-silencio/

LUNADA. Despues de un buen polvo...la cosa se pone dura

Ya iba siendo hora de estrenar el año 2017 con un buen polvoron en el paraiso. Pero todo se ha visto truncado al ver el estado de la nieve, dura no, mas que dura y en algunos casos hielo. No obstante, hoy queria recuperar esa pequeña esencia de montaña, que a pesar de registrar la actividad, lo importante ha sido el disfrutar un dia mas de la montaña en invierno, moviendome con los esquis, e inmortalizando aquellos momentos que me han sugerido algo.

Aqui os dejo una bateria de fotos de la zona para que os hagais una idea de como esta el asunto por Lunada y lo que os podeis encontrar estos proximos dias. Mucha precaucion con el hielo, la nieve dura etc....

Mas: https://nosoyuntxapeldun.wordpress.com/2017/01/17/lunada-despues-de-un-buen-polvo-la-cosa-se-pone-dura/

Babio. Otra vez no, esta vez metiendolas el veneno dentro

Dicen que no hay que forzar, que todo fluye, que si fuerzas luego se coge mania a las cosas, y razon no falta; pero era necesario acudir por 2 vez este 2016 al Babio con la mayor de mis hijas.
Enfocado a realizar una actividad sencilla y que no nos requeria desplazamiento, y con el aliciente de quedar con Zigor Egia (Blog Zigoreando) y su hija, nos adentramos en las faldas del monte que mas juego da a los amurriarras, para completar una excelente mañanera con las chicas, sembrando un poco mas, el veneno de la naturaleza y la montaña, para que poco a poco sean ellas las que vayan pidiendo el ir a hacer esto o lo otro, en vez de estar en el banco del parque jugando con el telefono o la nintendo DS.

Mas aqui: https://nosoyuntxapeldun.wordpress.com/2016/12/09/babio-con-las-reinas-es-mejor/