Gotorlekuz gotorleku

 

San Marko gotorlekua

Errenteria, Astigarraga eta Donostiako udalerrietako lurretan hedatzen den Lau Haizetako Parkean kultura-ondare gisa izendatutako elementu asko ikus daitezke. Horien artean, XIX. mendean altxatu ziren San Marko eta Txoritokietako gotorlekuak. Bien magaletan, zenbait trikuharri daude, eta zutarri batez osatutako dagoen estazio megalitiko bat. Ibilaldi honetan, hiru udalerriek bat egiten duten mendigune honetako gotorlekuak lotuko ditugu.

Zamalbide

Zamalbide auzoan emango diogu hasiera ibilbideari. Elizaren parean dagoen aparkalekutik abiatu, eta bide-seinale zuri eta berdeek (SL-GI 4) erakusten duten norabidean beteko ditugu lehen metroak. Asfaltozko bidetik igotzen hasi eta berehala, San Marko gotorlekura zuzentzen den beste bide balizatu batekin (SL-GI 3) bat egingo dugu. Azken honetatik metro batzuk bete eta berehala, eskuinetik ur-biltegi batera zuzentzen den bidea jarraituko dugu. Hesia inguratu eta xenda batek, gorago dagoen beste ur-biltegira igotzen lagundiko digu. Aldapa motz eta bizia atzean utzita, San Marko gotorlekuaren magala zeharkatzen duen pista zabala hartuko dugu.

 

Kutarroko bateria

Bide erosoan zehar kilometro bat bete eta gero, Kutarroko bateria eta urmaelera iritsiko gara. Muino honetan, San Marko gotorlekuko babes bateria bat altxatu zuten, eta bertan, guardiako gorputza edo kuartela, artilleriako hiru plataforma eta lubaki desberdinak ikusi ahal izango ditugu. Gaur egun atsedengune txiki bat dago. Metro batzuk beherago dagoen urmaela anfibio eta narrasti desberdinen bizilekua da.

 

San Marko gotorlekuko kainoia

Bidegurutze nagusira itzuli eta, aurrez aurre ikusiko dugun lurrezko aldapa pikoa igotzeari ekingo diogu. Gotorlekuaren ondora iritsi eta hau inguratzen duen pistatik sarrerara gerturatuko gara. San Marko Bizarain mendian kokaturik dago eta gaur egun erabilpen militarrik ez badu ere, esan behar da XIX. mendean eraiki zenetik 1970 urtea arte armadak okupatu zuela. Gaur egun, behatoki aparta da Oarsoaldeko herri eta lurrak ikusteko. Gotorleku hau, eta Txoritokietakoa, Luis Nieva ingeniari militarrak diseinatu zituen. Bi gotorleku hauek, Jaizkibelen dagoen San Henrike gotorlekuarekin batera, muga zaintzeko eta karlisten altxamenduak saihesteko eraiki ziren.

San Marko gotorlekua

Sarrera nagusiaren ondotik jaisten den lurrezko bidea hartuko dugu eta bidegurutzera ailegatzean, estazio megalitikora zuzentzen den xenda utzi eta Txoritokietarantz abiatuko gara. Pistatik metro gutxi batzuk bete ostean, eskuinetik marrazten den xenda batetik baso txiki batean murgilduko gara. Zuhaitz, landare eta haitzek osatzen duten bidexka hestuak mendiaren magala zeharkatu eta Txoritokietako gotorlekura gerturatuko gaitu. 1890ean eraikitako Txoritokietako gotorlekuaren helburua San Markoko gotorlekua indartzea zen, eta beharrezko izanez gero, babestea.

Txoritokietako gotorlekua

Etorritako bidetik atzera egin eta Txoritokietako monolitoa edo zutarriaren ondora jaitsiko gara. Sagarrondoen artean kokaturik dagoen megalito honek 1,95 metroko altuera du eta bataz besteko 0,95 metroko zabalera eta 0,25 metroko lodiera. Bidera itzuli eta balizatutako bidetik Txoritokietako estazio megalitikoa kokatuta dagoen eremura itzuliko gara. Neolito garaiko Aitzetako Txabala trikuharriaren ondora ailegatuko gara. Tumuluak 12 metroko diametroa eta 0,80 metroko altuera du. Bere ganbara errektangularra, 4 harlauza eta estalki batez eratuta dago. Gertu, karobi zahar baten aztarnak. Abiapuntura heltzeko SL-Gi 4aren bide-seinale zuri eta berdeek erakutsiko diguten norabidea jarraitzea besterik ez dugu.

Monolitoa

Aitzetako Txabala trikuharria

 

Klikatu hemen ARGAZKIAK ikusteko

https://askemikel.blogspot.com/2024/12/gotorlekuz-gotorleku.html

Powered by Wikiloc