Agorregiko burdinola |
Ordubete pasatxo irauten duen ibilbide honek, Pagoetako
Natura Parkeko bihotz etnografikora eramango gaitu, Iturrarango Parketxera eta
Agorregiko burdinolara hain zuzen ere. Ingurune hau, ehunka urteko tradizio
baten lekuko garrantzitsua da, eta bertan dauden eraikin desberdinak bisita
gidatuen bidez ezagutu daitezke.
Jatorrizko egurrezko egitura mantentzen duen XVIII. mendeko
Iturraran baserriaren aurrean emango diogu hasiera ibilaldiari. Gertu dagoen
aparkalekura jaitsiko gara lorategi botanikoko lorez eta zuhaixkez inguraturik.
Aparkalekuaren ondotik ateratzen den bidezidor atsegin bat jarraituko dugu
burdinazko bide-seinaleek erakusten duten norabidean.
Atsedenlekua atzean utzi eta pista zabaletik altuera galtzen hasiko gara. Bihurgune batera ailegatzean, uhate bat zeharkatu eta lorategi botanikoaren lurrak utziko ditugu (164 m, 10 min). Pago eta haritzen artean hedatzen den bide erosotik berehala iritsiko gara Agorregiko burdinola eta errotaren ondora (109 m, 20 min).
Atsedenlekua atzean utzi eta pista zabaletik altuera galtzen hasiko gara. Bihurgune batera ailegatzean, uhate bat zeharkatu eta lorategi botanikoaren lurrak utziko ditugu (164 m, 10 min). Pago eta haritzen artean hedatzen den bide erosotik berehala iritsiko gara Agorregiko burdinola eta errotaren ondora (109 m, 20 min).
Agorregiko burdinola |
Agorregiko errota |
Euskal Herrian oso garrantzitsua izan zen energia hidraulikoaren erabilera Erdi Aroan eta garai horretakoak dira Agorria burdinolaren lehen erreferentzia historikoak. 1530 urtearen inguruan, Errenazimenduak ekarri zituen zenbait aurrerapenen aurrean lehiatu ezinak burdinolaren itxiera ekarri zuen. Gaur egungo instalazio hidraulikoa 1754an hasi zen eraikitzen eta bere jabea Joaquin Lardizabal Laurgaineko Jauna izan zen.
Agorregikoa zen burdinola nagusia, eta, bertan lortzen zen
burdina, beste burdinola txikietara eraman ohi zen lantzeko. Hiru ziren
lanerako behar zituzten lehengaiak: burdin harria, egur-ikatza eta ura.
Francisco Ibero arkitekto azpeitiarrak ibai arroaren ur baliabide urriak ahalik
eta gehien aprobetxatzeko sistema iraultzaile bat diseinatu zuen. Bi kilometro
inguruko luzera zuen ubide sare sistema bat antolatu zuen. Ubideak maila
banatatik doaz eta Giltzarriturritik eta Mendierrekatik bildutako ura antepara
bikoitzera heltzen zen ubideen bitartez.
1985ean hasi eta 1991n bukatu ziren birgaitze lanak, eta
XVIII. mendearen erdialdera eraiki zeneko diseinuari jarraituz, martxan jartzea
lortu zuten. Burdinola eta errotek osatzen duten multzoa, XVIII. mendeko
burdingintza ulertzeko adibide bikaina da. Parketxeak, gaur egun, bisita gidatuen bidez, aukera ematen du
burdinola eta errota martxan ikusteko. Orain, ia 300 urte bezala, energia
hidraulikoak higiarazten duen hauspo itzelak sua indartzearekin batera, mailu
handi bat metala nola kolpatzen duen ikus daiteke, eta energia bera erabiliz,
burdinolaren aurrean dagoen errota martxan jartzen da.
Burdinola eta bere ondoan dagoen errotari bizkarra eman, eta,
ibaiaren paraleloan zabaltzen den pistatik aurrera egingo dugu. Berehala
Arginberri errotaren ondotik igaroko gara. Metro batzuk aurrerago Elordiko
errota ikusiko dugu (90 m, 30 min). Agorregiko sarrera nagusia gurutzatu eta,
bide zabal eta erosotik, egun txakurtegia den Manterola baserri eta
burdinolaren hondarrak ezkerrean utziko ditugu. Txakurren zaunkak eta baserria
atzen utziko ditugu aparkalekuraino jarraituz (63 m, 45 min).
Bertara ailegatu bezain pronto, ezkerrera egingo dugu bide
balizatuaren marka zuri eta berdeek
erakusten diguten norabidean. Maldan gora marrazten den lurrezko bide
zabaletik eroso beteko dugu bidearen hurrengo tartea. Aurrerago, Lukun
atsedenlekutik datorren altxonbidearekin (GR-35) bat egingo dugu (99 m, 55
min). Pistatik aurrera egin eta berehala, aldapa gogortu egiten da ibilera
mantsotuz. Bidegurutze batera heltzean, lorategi botanikoan berriro sartzeko
uhatea igaro eta minutu gutxi batzuk beranduago abiapuntuan izango gara (189 m,
1 h 10 min).
Iturrararan parketxeko sarrera |
Gaur egun, Iturraran baserria Pagoetako Natura Parkeko Interpretazio Zentroa izateaz gain, bisitarientzako harrera gunea da. Bere jatorrizko egurrezko egitura mantentzen duen baserri dotore hau XVIII. mendekoa da. Iturrarango lehen erregistroak XV. mendekoak dira, baina 1711ko sute batek suntsitu egin zuen. Zaharberritu ondoren, gaur egungo itxurari eutsi dio. 1984an, Gipuzkoako Foru Aldundiak finka eta baserria erosi zituen, eta zaharberritu egin zituen.
Baserrian, Pagoetako ingurune fisikoa eta etnografikoa
ezagutzera emateko erakusketa iraunkor bat dago. Gainera, jendearentzako
hezkuntza eta kultura jarduerak antolatzen ditu, hala nola tailer didaktikoak,
bisita gidatuak eta hitzaldiak.
Iturrarango Parketxearen inguruan Lorategi Botanikoa dago, 25
hektareako azalera duena, eta horietatik 10 espezie autoktonoek osatzen
dituzte. Lorategia 1986an sortu zen, eta bere bildumak 6.000 taxon inguru ditu,
batez ere munduko hainbat eskualdetako zuhaixkak eta zuhaitzak. Harrigarria da
pentsatzea Euskal Herrian hain leku desberdinetako espezieak landatu
daitezkeela, baina bertako mikroklimari esker, euri ugarirekin eta izotzik ezarekin,
landare horiek kontserbatzea ahalbidetzen du.
Lorategia 8 gune handitan banatuta dago, bakoitza bere
ezaugarri propioekin. Bisitak errazte aldera, 3 km baino gehiagoko luzera duen
bidezidor sare bat sortu da. Taxon guztiak behar bezala etiketatuta daude,
haien familiari eta jatorriari buruzko informazioarekin. 2003az geroztik,
urtero, apirileko azken asteburuan, Landare Berezien Azoka egiten da, eta
bertan, herrialde desberdinetako mintegi-bildumazaleek beren bildumak erakusten
dituzte. Parketxetik gertu, helburu didaktikoak dituen erlategi bat dago, eta,
bisita gidatuen bidez, erleen bizimodua ezagutu eta erlauntzen egitura eta
antolakuntza ikus daitezke.
Powered by Wikiloc
No hay comentarios:
Publicar un comentario