Ziortza-Bolibarko plazatik abiatu eta berehala ikusiko dugu erromesentzat
lagungarria gertatzen den gezi horia margotuta. Errepidea gurutzatu eta
berehala, Erdi Arotik erabili ohi den galtzada (bidarria) zaharrak maldan gora
eramango gaitu Ziortzako monasterioaren sarreraraino. Mendebaldeko atetik
sartuko gara, Ziortzako armarria (arranoa buruhezurrarekin) daukan atetik hain
zuzen ere. Ingurune paregabe eta ederrean kokatuta dagoen monasterioa Euskadiko
Monumentu Nazional izendatuta dago eta garai batean kolegiata izan zen.
Monumentu multzoa hainbat eraikinez osaturik dago: XV. mendeko eliza
gotiko-errenazentista, XVI. mendeko klaustroa, klausura eta komunitateko kideen
bizitokiak (abade eta kolonoen etxeak, jangela…) eta denda. Garai batean, sute
batek erre zuen erromesentzako ospitale bat ere izan zen bertan, eta gaur egun
haren ordez eraikin berri bat dago.
Kondairaren arabera, 968ko abuztuaren 15ean, Gerrika auzoko Santa Luzia
baselizan meza entzuten ari ziren herritarrek arrano bat ikusi omen zuten
kanposantutik gertu buruhezur bat hartu eta ondoko mendixka batean utziz.
Bertakoek zuten fede sutsua zela eta, gertakizun hori seinaletzat hartu zuten
eta ondorioz, hezurra eroritako tokian eraiki omen zuten gaur egun ezagutzen
dugun Ziortzako monumentu erlijiosoen multzoa. Historia handia duen lekua da,
batik bat Erdi Aroan eta Aro Modernoan lurralde honetako bizitzan izan zuen
garrantziagatik. Gerora gainbehera etorri zen, 1980ko hamarkadan, Olibako
monasteriotik etorritako monje zistertarrak bertara bizitzera etorri eta
berpizkunde moduko bat gertatu zen arte.
Puntu erdiko arkua duen ekialdeko atea (Mujika-Butroi familiaren armarria)
zeharkatu eta monasteriori bizkarra emanez, bidegurutze batera helduko gara.
PRaren marra zuri eta horiek erakusten diguten norabidean, pinudian murgilduko
gara. Gontzugarai baserriaren ondora igoa aurretik, zubitxo batek errekastoa
gurutzatzen lagunduko digu. Metro batzuk aurrerago beste bidegurutze batekin
egingo dugu topo. Donejakue bidea doan xenda ezkerrera utzita, eskuinetik
ateratzen den asfaltozko bide zabala hartuko dugu. Aurrera goazen heinean,
Bedartzandi eta Urregaraiko Santa Eufemia baselizaren ikuspegi ederra izango
dugu.
Paisaia bukolikoen artean, Santa Luzia baselizaren ondora iritsiko gara.
Eskualdeko baselizarik zaharrenetakoa da. 968an baseliza dagoen lekuan, hilobiz
betetako tenplu bat zegoela dio kondairak. Bere hormetako batean, mozarabe
tradizioko hiru argiko leiho bat du. Barruan, Santa Luzia, San Antonio eta Ama
Birjina guztiz Garbiaren irudiak ikus daitezke. Abenduaren 13ko hurrengo
igandean, erromeria egin ohi zen, eta gaur egun, berriz, meza abestua.
Baseliza atzean laga eta berehala, Gerrika auzora helduko gara. Bide
balizatutik segituz, eta baserriz zipriztindutako paisaiaz gozatuz, eskola zaharra (Escuela de barriada de
Vizcaya - Bizkaya’ren auzo-ikastola) izandakoaren ondotik pasa eta Zearregi
auzo iritsiko gara. Bide zabal eta erosoak, Andra Mari Madalenaren baselizara
eramango gaitu, bide nagusitik metro batzuk gorako. Ermita gotiko honek,
hegoalde eta mendebaldeko fatxadetan bi arku-zorrotz ditu eta barruan, berriz,
Maria Madalenari eskainitako aldare nagusia.
Bide nagusira jaitsi eta gertu ikusiko dugun Zeinka auzora iritsiko gara.
Bide-seinaleei kasu eginez, Ziortza-Bolibar aldera jaisten hasiko gara,
hasieran eukalipto baso batean zehar eta gero, tarte batzuetan nahikoa zikin
dagoen bidetik. Baserri zahar baten aurrien ondotik pasa eta, metro batzuk
beherago dagoen bidegurutzean eskuinera hartu eta xenda hestu batek herriko
Simon Bolibar plazaraino eramango gaitu. X-XI. mendeetan jatorria izan arren,
XVII-XVIII. mendeetan berreraiki zuten Santo Tomas eliza izango dugu aurrez
aurre. 1959an, elizaren arkupean aurretik zegoen beste bat (Santa Ana izenez
deiturikoa) ordezkatu zuen Venezuelako Coromotoko ama birjinari eskainitako
kapera dugu, Simon Bolibar askatzaileri eskainitakoa. Bera herrikoa ez bazen
ere, bere familiak bertan zuen jatorria.
1927an, Venezuelako gobernuak bere omenez, arbasoen jaioterrian monolito
bat eraiki zuen, eta horretan idatzita dagoen testu hau irakur daiteke: “Antziñako sendi euzkotaŕ onek Bolibaŕ'taŕ Simon
argiratuaz bere bizimen indaŕa erakutsi eban ”.
Ibilaldia osatzeko, 1983ko uztailaren 24an, Simon Bolibar beraren jaiotzaren
bigarren urteurrenean inauguratu zen museoa bisita dezakegu.
Klikatu
hemen ARGAZKIAK ikusteko
http://askemikel.blogspot.com/2022/10/ziortza-bolibarko-baselizen-ibilbidea.html
No hay comentarios:
Publicar un comentario