Ibilbide honek Legarreako leizeraino igotzea
du helburu. Gaztelun, 1936eko uztaileko matxinada militarraren ondorioz,
Nafarroak bizi izan zuen krimenik bortitzenetako baten eszenatokia izan zen
paraje naturala bisitatu eta 80 urtez, isiltasun itxi batek gorde dituen
Sagardia-Goñi familiaren nondik norakoak ezagutu.
Gazteluko Santo Domingo eliza |
Gazteluko Santo Domingo elizaren ondotik
abiatu, herriko kale nagusia zeharkatu eta bertako herri ostatuaren ondoan
dagoen iturri-garbitokira iritsiko gara. 1888an
eraiki zuten Kubara emigratutako gazteluar batzuk eta, 2008an, auzolanean eraberritua
izan zen. Bertan, aspaldian behiak ferratzeko erabiltzen zen estira ikus
daiteke. Haritzaldea, Sanjulur, Argiñazpi eta Otxartegiko baserri eta borden
ondotik pasatzen den porlanazko errepide txikian barna igotzen jarraituko dugu.
Joaneseko bordaren ondotik igaro eta gure mende izango dugun ikuspegi eder eta
paregabeaz gozatzeko aukera izango dugu.
Kopako borda |
Mendi aldera ateratzen den
lurrezko pista baten ondora ailegatzean, errepidea utzi eta Kopako bordaren
ondora iritsiko gara. Bide nabarmenak, pagadian murgildu eta Legarreako
leizearen ondora eramango gaitu. Pago batean azpian leizea (burdinazko-barrez
itxita), Sagardia-Goñi familiaren omenez Mikel Iriarte eskultoreak egindako
oroimenezko eskultura eta azkenik, inguru honetan izandako gertakizun krudelak
jasotzen dituen argibide-taula.
Legarreako leizea |
Nafarroan krimenik lazgarrienetako bat gertatutako leize honetan bota zituzten Juana Josefa Goñi eta haren zazpi seme-alabetako seiren gorpuak. 1936ko abuztuaren 30ean, Gazteluko Juana Josefa Goñi Sagardia, 38 urteko emakumea bere seme-alabekin batera desagertu zen. Hamabost egun lehenago etxetik eta herritik kanporatuak izan ziren lapurreta txikiak egitea egotzita. Tarteko egun horietan mendian bizi izan ziren adarrez egindako txabola batean, Pedro Sagardia aitaren zain. Aita eta seme nagusiena gerrako frontera derrigorrez bidalita zeuden eta ezin izan zuten lagundu.
![]() |
Sagardia-Goñi familia |
Gau horretan norbaitek
txabola erre eta familia leizera bota zuen, ziurrenez aurrez erahilda. 2016ko
irailean, Aranzadi Zientzia Elkartearen indusketa lanei esker, gorpuzkiak
leizetik atera izanak baieztatu zuen kontakizuna egia zela, baina ez dago behin
betiko adostasunik motibazioei buruz, aurreiritzi sozialak eta politikoak
nahasten baitira. Urtebete geroago, 2017ko irailean, Sagardia-Goñi familiaren
omenezko ekitaldi bat egin zen leizean bertan, eta, ondoren, Gaztelun,
gorpuzkiak senideei eman eta herriko hilerrian ehortzi zituzten. Azpimarratzekoa
da Jose Mari Esparza idazle eta historialariak egia azaleratzeko egindako
ahalegina.
Mikel Iriarte eskultoreak egindako oroimenezko eskultura |
Memoria
Historikoaren Leku izendatutako paraje honetatik aldendu eta Irisoko bordaren
ondoan dagoen porlanazko errepidera iritsiko gara. Mendiko bide zahar
honetatik, Zamargiñeneko bordaren ondotik pasa eta Legasa herriraino jaitsiko
gara. Herrian sartu gabe Bidasoako bide berdetik hirurehun bat metro bete
ondoren, ezkerretik, Gaztelura zuzentzen den pista hartuko dugu. Baserri artean
hedatzen den bide honetatik abiapuntura helduko gara, Gazteluko elizaren ondora
hain zuzen ere. Tarte bat izanez gero, interesgarria da gertu dagoen herriko
hilerrira joan eta Sagardia-Goñi familiaren hilobia bisitatzea.
Familiaren hilobia Gazteluko kanposantuan |
Klikatu
hemen ARGAZKIAK ikusteko
https://askemikel.blogspot.com/2025/01/legarreako-leizea.html
No hay comentarios:
Publicar un comentario