Ederra
bezain ikusgarria den ibilbidea proposatuko dugu gaur. Kodesko “Penitenteak”
edo monolitoak deituriko haran estutik igoko gara Joarreko tontorrera eta
horretarako biderik zailena eta ezagunena aukeratuko dugu.
Kodesko Santutegitik abiatuko gara eta horretarako,
Kodes mendilerroaren magalean kokatzen den
Torralba del Rio herriraino joango gara. Kodesko Ama Birjinaren
santutegia Kodes mendiaren babesean dago, Arabako mugan. Nafarroak mendebaldeko
mugan duen azken mendigunea da. Gaur egungo jainkotegia XVI. eta XVII. mendeen
artean eraiki zen, lehenago, X. mendean monasterio hispaniar-bisigodoa zegoen. Santutegiaren
goi aldetik ateratzen den lurrezko pista zabala hartuko dugu eta mendizerraren
paraleloan abiatuko gara. Berehala, eskuinetik ateratzen den balizatutako xenda
hartuko dugu aurrerago berriro pistarekin bat eginez. Bidea
ez da oso erraza, pista asko baitaude eta agian zenbait lekutan intuizioaren
laguntza ere behar da monolitoen oinera iristeko. Bi Ahizpen
ondora heltzean, pista utzi eta hauen artean sartzen den haran txikian
murgilduko gara hasieran bide zabaletik eta gero xenda estua segituz.
Haizpitartean marrazten den bidea itzalean egingo dugu eta tarteka aldatsak oso
gogorrak gertatuko zaizkigu.
Eguraldi
busti edo hezearekin arriskutsua gerta daiteke. Behera begiratu eta hortxe
ikusiko ditugu ilaran jarrita Ahizpa Handia, Ahizpa Txikia, Punta Redonda eta
Risco Royo haitzek osatzen duten multzo ikusgarria bezain ziragarria. Penitenteen
Haizpitartea eremu zaila da, pikoa eta nekagarria, tarteren batean tentu handiz
ibili beharrekoa. Beraz, eskarmentu pixka bat edukitzea komeni da paraje
hauetan murgildu eta naturaz gozatzeko. Monolitoen artean handienek
"Kodeseko Bi Ahizpak" izena hartzen dute (nahiz eta benetan lau
izan). Kondairaren arabera, bi omen ziren paraje horretan,
beren amaordearen jopu edo esklabo.
Eta halako batean, ihes egin omen zuten eta basoan ezkutatu. Iluna etorri eta
bi ahizpak ez zirela etxeratu konturatuta, amaordeak madarikazio ikaragarri bat bota zuen: 'Harri
bihur daitezela' esan omen zuen haserre. Andreak ez zituen gehiago ikusi, baina
Kodesko bidean bi harkaitz sortu ziren, bata handia, bestea txikixeagoa.
Haizpitartetik
ateratzean, bidea erosoagoa gertatuko zaigu. Botatako izerdia lehortu,
zintzurra freskatu eta atsedena hartzeko beta hartzen dugun bitartean, atzera
begiratu eta honaino egindako bideari eta honen alboetara altxatzen diren
“penitentei” azken begirada botako diegu. Itzela ahalegina, ikusgarria paisaia.
Merezi du. Gure ibilbidearekin jarraituko dugu eta Joarreko tontorra aurrez
aurre dugularik, Peña Blancaren magaletik marrazten den xendatik Pico Royo
aldera joko dugu eta hau inguratuz tontorrera igotzeko azken maldari ekingo
diogu. Joarreko antena zatarraren ondora ailegatzeko azken ahalegina egingo
dugu haitz artean marrazten den bidetik gora eginez. Tontorrean dagoen
buzoiaren ondoan hamaiketakoa egin eta panoramika zabalaz gozatzeko aukera
bikaina izango dugu.
Atsedenaren
ostean, La Llanako lepora jaisten hasiko gara pagadian zehar. Aurrez aurre La
Planako tontorra. Lepora iristean, santutegi aldera zuzentzen den bide
harritsuak gure belaunak “zigortuko” ditu. Los Cencerros Haitz ikusgarriaren
magaletik irekitzen den xendatik basoan murgilduko gara eta kontu kontari,
pista zabaletik jaitsiz santutegira iritsiko gara.
Klikatu
hemen ARGAZKIAK ikusteko
https://askemikel.blogspot.com/2015/08/kodesko-penitenteak.html
No hay comentarios:
Publicar un comentario